Vissen aan het Zwarte Water

Zaterdagochtend namen tien leden van Hengelsport Vereniging Zwartewaterland deel aan de vrije hengel competitiewedstrijd witvissen. Dik ingepakt zaten de vissers aan de waterkant, waar de koude wind niet kon voorkomen dat er een aantal fraaie exemplaren binnengehengeld werden. Bernard Mulder en Jeroen Damhuis haalden uiteindelijk de meeste kilo’s vis boven water.

HSV Zwartewaterland ontstond begin 2014 uit een fusie tussen hengelaarsvereniging ’t Meuntje uit Hasselt en HSV Zwartsluis. Jurry de Boer, voorzitter van de vereniging, vertelt dat de fusie goed uit heeft gepakt. “Het aantal wedstrijdvissers daalde, daarom was een fusie een logische stap. Momenteel hebben we ruim 900 leden.” Deze leden komen echter niet alleen uit Zwartewaterland. Jurry: “Er komen vissers uit de wijde omgeving, maar ook buitenlanders zijn lid, zoals Polen en Duitsers. Sommige Duitsers komen in de vakantie speciaal voor het vissen deze kant op. Het Zwarte Water is namelijk goed viswater. Bovendien heeft het lidmaatschap veel voordelen, omdat je in de omliggende wateren bijna overal mag vissen als lid zijnde.”

De visvereniging valt onder Sportvisserij Nederland, die de belangen van sportvissers vertegenwoordigt en zorgt voor een stabiele visstand door het opstellen van een visbeheersplan. Jurry: “Onze vereniging houdt zich voornamelijk bezig met de organisatie van competitiewedstrijden, maar ook het onderhoud van deze visplekken doen we zelf. Verder zijn we bezig met een nieuwe bootsteiger aan het Zwarte Water en we zijn in gesprek met de gemeente voor een vergunning voor de kolk aan het Westeinde in Zwartsluis.”

Jurry legt ook nog even uit hoe deze manier van vissen in zijn werk gaat. Hij wijst naar twee stokjes die op een lengte van vijf meter uit elkaar staan. “Kijk, om die stokjes wikkelt de visser zijn lijn, zodat hij de lengte kan bepalen. Sommigen vissen op 35 meter, anderen op 70 of 80. Zie je dat korfje aan die hengel? Daar wordt het aas in gestopt. Eerst wordt er een voerplek gemaakt, zodat de vissen gelokt worden. Vervolgens richt de visser zijn hengel op een bepaald punt, zodat de haak steeds bij de voerplek belandt. Dan is het een kwestie van wachten.”

Een fanatieke visser die al jarenlang meedoet is Wout Vinke (63) uit Zwartsluis.  “Ik ben al lid vanaf mijn dertiende, al meer dan vijftig jaar dus.” Wind, kou of regen… Volgens Jurry is Wout tegen elke weersomstandigheid bestand. “Als het regent zit iedereen onder de paraplu, maar Wout niet. Terwijl hij dit zegt heeft Wout beet. De lijn wordt ingehaald, maar helaas valt de voorn van de haak voordat hij zijn schepnet paraat heeft. Een eind verderop zit Brigitte Verheij aan de waterkant, de enige vrouwelijke competitievisser. Brigitte: “Het feit dat ik hier zit komt mede omdat mijn man tweede voorzitter is. We gaan altijd samen heen en ik vind vissen prachtig. Ik doe nu vijf jaar mee aan de competities. Ik denk dat er niet meer vrouwen zijn, omdat de zaterdag  een dag is voor de boodschappen en andere huishoudelijke klusjes.”

Elk jaar worden er twee competities gehouden: een vrije-hengelcompetitie (zonder dobber) en een vaste-hengelcompetitie (met dobber). Deze competities bestaan elk uit vijf wedstrijden. Bij elke wedstrijd wordt de buitgemaakte vis bewaard in een leefnet. Aan het eind van de wedstrijd worden de vissen eruit gehaald en gewogen. Wie de meeste kilo’s heeft, wint. Meestal gaat het om een buit tussen de vijf en zes kilo, maar ook 36 kilo is weleens voorgekomen. Jurry: “Je weet nooit of de vissen goed bijten. Dat is het raadsel van de vissport. Het blijft altijd weer een verrassing.”