35 jaar ‘gezellig drinken’

“Vijfendertig jaar! Zolang is het nu al aan de gang! En met hoeveel man zijn we begonnen?

Ja, het was in de buurt bij ons, de Wilgenlaan, de Meidoornlaan, de Belterweg, dus in ‘Het Plan’ zoals dat wijkje wordt genoemd. We waren een jaar of veertien allemaal toen we de eerste bouwden. Daarvoor hadden we eerst met de school een gondel en later van het kinderclubwerk waar we aan een gondel meewerkten maar dat hield op, dus toen zijn we zelf begonnen”, zegt Jacob de Jonge van gondelgroep de Gezellige Drinkers.

Hij vertelt verder: “Eerst met van die grote buitenboordmotordozen, daar maakten we wat van. We bouwden toen bij de familie Schaap aan de Belterweg voor de deur, waar nu Xtreme bouwt. We hadden nog helemaal geen tent of zo, wij bouwden altijd in de open lucht. Pas de laatste tien jaar bouwen wij in een tent. We waren met een man of dertien veertien, allemaal een jaar of veertien vijftien en een paar van de ouders. De eerste gondel was ‘Aladdin en de Wonderlamp’.”

De groep heeft in die vijfendertig jaar al van alles gedaan en allerlei materialen gebruikt. Na het karton volgde het hardboard, toen er prijzengeld binnen begon te komen. Ook de boot waarop werd gebouwd werd steeds beter en betrouwbaarder. Jacob: “Experimenten werden niet geschuwd. Al in 1990, het tiende jaar van deelname, deden we een bok door de midden en verbonden we die delen weer met een brugje op de gondel ‘De Chinese Nachtegaal’. We durfden wel. Er zijn ook jaren geweest dat we twee gondels bouwden, bijvoorbeeld ‘Crisis’ in 2009, en dat we de opbrengst aan de jeugdgondels gaven om de voortgang van de gondelvaart te stimuleren. Het was maar een ‘flauwekulbokkie’ maar de paar honderd euro startgeld was voor de jeugd genoeg om volgend jaar weer te kunnen bouwen.

Dit was meer om een statement te maken dat je als gondelgroepen samen moet werken want anders boer je als gondelvaart achteruit. De jeugdgondels zijn belangrijk naar de toekomst. Dit jaar hebben we als thema de roversbende van de Heren van de Havezathe die te voet en te paard de dorpen destijds overvielen en leegroofden. Voor ons vijfendertig jarig bestaan hebben we ook vijfendertig figuranten op de bok! Een record volgens ons.

Onze gondelgroep heeft zijn eigen gedragslijn en organisatie. Er zijn drie leden vanaf het begin ononderbroken lid en een stuk of vier leden zijn een tijdje weg geweest en nu weer terug. De andere leden zijn aangewaaid uit groepen die gestopt zijn en zo. De groep verandert niet zo veel eigenlijk. We kopen geen onderdelen of ontwerpen, in tegenstelling tot wat er over ons verteld wordt, maar maken alles zelf. Het vinden van een onderwerp en het maken van alle onderdelen is het moeilijkst. Als het idee geboren is, is er gedurende de hele bouw een vrij vaste rolverdeling. Vroeger hadden we geen cent te makken en stroopten we alle schuurtjes af naar halfvolle verfblikken en balkjes en zo en moesten we naar de autosloperij voor een paar oude koplampen en zo maar nu, met wat hulp van sponsors, het startgeld en het prijzengeld, spelen we aardig quitte. Ja, je steekt er ieder jaar wel wat in, maar dat tellen we niet. Elk jaar schaf je je weer wat meer aan.

De hele zomer, eigenlijk al vanaf januari, zijn we wel er mee bezig en de uren tellen we niet. Onze mooiste gondel tot nu toe is volgens ons ‘Sisteract’ in 2007. Dat was qua uitvoering, spel, geluid en alles een prijswinnaar maar ja, de concurrentie was sterk dat jaar! Helaas! Misschien hebben we dit jaar een kans. We hebben flink uitgepakt. Het mooiste van het hele gondelbouwen is de samenwerking in de groep, de heibel om tot een idee te komen en dan begin januari ’s avonds de eerste stappen om tot maken te komen. Het begint dan langzaam, zoals dit jaar. We hebben nu wel twee maanden lang twee avonden in de week tempex gesneden bijvoorbeeld. Het spel en de kleding wordt verzorgd door de dames en zij doen de instructie en zo voor de figuranten.

Het idee voor dit jaar hebben we opgepikt op het corso van Sint Nicolaasga, waar we ieder jaar met een deel van onze groep heen gaan en we hebben dit vertaald naar onze omgeving. Stap voor stap hebben we alles uitgeprobeerd en na weken piepschuim snijden en uitproberen is het resultaat naar ons zin. De vijfendertig figuranten komen, naast een aantal van onze leden, uit de verre omgeving want in ons dorp zijn te weinig mensen beschikbaar hiervoor. We hebben geronsold van SintJansklooster tot Ruinerwold en alles daar tussenin om aan mensen te komen. Allemaal weer kennissen van kennissen en kinderen van familie en zo. Uiteindelijk wordt er in de maanden en weken voor de gondelvaart door steeds meer mensen steeds meer uren intensief werk neergezet. De zomerweken zijn wij niet op vakantie maar alle dagen hier. Het wordt indrukwekkend denken wij. Als we maar geen pech krijgen met de bedrading en zo, zoals we al eens hadden dat de dag voor de gondelvaart de boel in de brand vloog en we opnieuw alles moesten aansluiten! We hebben ook weleens een gondel onder water gevaren, dus dat moeten we ook niet hebben nu. Soms denk je dan: “Als dit goed gaat, gaat er meer goed”. Reken maar dat er soms spanning is vooraf en tijdens de vaart. Dat geeft ons al vijfendertig jaar voldoende plezier om het voort te zetten en al weer uit te zien naar de volgende jaren, de samenwerking, de ontwikkeling en: Het Gezellige Drinken!”