Feest bij de Ontmoeting

In de Ontmoeting van Frion wordt feest gevierd, want de Ontmoeting bestaat één jaar. Een reden voor taart bij de koffie, waar iedereen zichtbaar van geniet. Begeleider Tiny Brouwer blikt terug op een mooi eerste jaar. “Het samenwerken van de mensen met een beperking en de mensen met een niet aangeboren hersenletsel is boven verwachting goed gegaan. Vanaf de eerste dag vormden de deelnemers samen al een groep.

Ze weten elkaar te vinden, respecteren en waarderen elkaar. Wij zijn vrij klein begonnen. Afgelopen jaar is er een naaiatelier met naaimachines en een borduurmachine en een houtlokaal met houtbewerkingsmachines bijgekomen. Zo kunnen de deelnemers verschillende werkzaamheden doen en ze kunnen ook gaan koken of bakken in de keuken. De spullen die de deelnemers maken zijn de koop in de winkel die geopend is tussen tien en drie uur en vanaf april tot vier uur. Iedereen is welkom in de winkel in de Ontmoeting en natuurlijk ook voor een kopje koffie of thee.”

De deelnemers gaan na de koffie aan de slag onder begeleiding van Tiny, vrijwilligers en stagiaires. Vrijwilliger Anje de Wal vindt het leuk om te helpen en tegelijkertijd met haar hobby te bezig te zijn. Anje is creatief en houdt van naaien en knutselen. “Ik zit met de dames achter de naaimachine. Het meest van wat wij maken is voor de winkel en voor de markten. Wij krijgen ook opdrachten van buitenaf, zoals bijvoorbeeld vijfentwintig doeken voor een gymvereniging of een zwemtasje voor een particulier. Ik vind het hier heel leuk. Er is een goede sfeer en het is gezellig.”

Vrijwilliger Inge Bos is het daar helemaal mee eens. “Het is mijn vierde dag hier. De eerste indruk is heel goed. Iedereen is lekker zichzelf.” De twee stagiaires zijn net als de vrijwilligers enthousiast over de Ontmoeting. Voor Evelien Ronner is deze doelgroep nieuw. “Het is een leuke groep deelnemers. Wij doen best veel op een dag. Zelf heb ik hier ook nog wat geleerd. Met breien kon ik geen steken opzetten. Dat kan ik nu wel.”

Jordy Eilander is een sociaal mens. Hij wil graag mensen helpen die extra hulp nodig hebben. “Ik vind het belangrijk dat iedereen zijn eigen dingen kan doen, ook al heb je een beperking. De deelnemers hebben een dagelijkse routine en ik help met wat ze niet meer zelf kunnen. Per dag verschillen de groepen van deelnemers. Wij beginnen met koffie en kletsen wat met de krant erbij. Daarna gaan de deelnemers met zijn of haar daginvulling bezig. Rond twaalf uur eten wij gezamenlijk en ’s middags gaat iedereen weer verder met de bezigheid. Om half drie is er weer koffie of thee en om kwart voor drie komt de taxi voor de deelnemers die hier niet wonen.”

In het houtlokaal zijn Chris van de Berg en Henk Kuterman aan het werk. De mannen hebben allebei een herseninfarct gehad zijn blij om in de Ontmoeting te kunnen werken. “Het is mooi hier en leuk om met hout bezig te zijn. Het samenwerken is heel fijn”, aldus Chris. Hij laat enthousiast zien wat hij zoal gemaakt heeft. Henk: “Het is goed om hier te zijn. Thuis met de benen op de stoel, daar word ik ook niet beter van. Hier ben ik iemand en ik kan mijzelf weer opbouwen. Ik vond het in het begin moeilijk te accepteren, maar nu ben ik bezig met de positieve dingen, want die zijn er nog genoeg in het leven. Eerst kon ik niet zo veel. Ik moest weer opnieuw leren lopen. Nu fiets ik ook weer. Ik ben erachter gekomen dat ik echt nog wel wat kan.” 
De mannen gaan weer vrolijk aan de slag. Genietend van de houten kunstwerken, die onder hun handen ontstaan.