Jan Elfring heeft al twintig jaar de vlag in de hand

Aanstaande zaterdag zal Jan Elfring zijn 50egeboortedag vieren en daarnaast is hij dan ook al twintig jaar grensrechter bij DESZ.

46 jaar geleden ging Jan aan de hand van Herman Mones, de huidige penningmeester van zijn vereniging, als vierjarige  F- pupil trainen in de zaal. Een glanzende voetbalcarrière heeft hij niet gehad. Dat beperkte zich tot het 3e, 4e en 5e elftal en toen hij in 1996 een zware blessure aan de knie opliep heeft hij zijn kicksen maar opgeborgen om er die vervolgens weer snel uit te halen toen hij door Rinaldo Boxum gevraagd werd om “vlagger” te worden bij het tweede elftal. Hij weet het nog precies: “Dat was tegen Steenwijkerwold”.

Toen hij door Eef Bakker, die toen leider bij het vlaggenschip van DESZ was, gevraagd werd om grensrechter te zijn bij de wedstrijd tegen VHK uit St Jansklooster, was dat toch een emotioneel moment voor hem omdat Jan’s vader, afkomstig uit Vollenhove, jarenlang eerste keeper was geweest bij VHK.

Sindsdien is hij de vaste grensrechter, tegenwoordig assistent scheidsrechter geheten, bij het eerste elftal, dat uitkomt in de 2e klasse KNVB en vecht voor lijfsbehoud  in die klasse.

Jan vertelt dat hij gedurende die twintig jaar vele trainers heeft zien komen en gaan zoals Bredewold, Gerard de Lange (twee keer), Bernhard van der Linde, Michelsen, Schuitema, Rijke, Harjan de Velde, Jarrish Keizer, Jan Okke Koers en nu Henk van der Haar en misschien is hij er ook nog wel één vergeten te noemen. Met al die trainers heeft hij zowel diepte- als hoogtepunten beleefd zoals die eerste promotie naar de derde klasse. Dat was met Gerard de Lange tegen Corenos uit Rodeschool.

Met glimmende ogen vertelt hij dat ze daar met twee bussen met supporters naar toe zijn geweest met daarnaast vele Sluzigers die met eigen vervoer gingen en dat de kantinedienst in Groningen het vele bier niet aan kon slepen. Ook de promotie, weer met Gerard de Lange, tegen IJVC was een hoogtepunt en natuurlijk die met Jarrish Keizer, en daarna het absolute hoogtepunt dat Kampioenschap en daarmee promotie naar de 2e klasse twee jaar geleden. Een minpuntje voor deze Feijenoord aanhanger was het aantrekken van een Ajax shirt. Reden hiervan was een weddenschap met Rene Dorgelo dat hij bij een kampioenschap zo’n shirt zou dragen.

Jan vertelt dat het voor hem een eer is om grensrechter te zijn voor het eerste team en vooral het plezier dat je met elkaar hebt is voor hem erg belangrijk. Mooi is te zien hoe er telkens weer nieuwe jongens bij het team komen en dat ook zijn zoon Jordi zo af en toe als tweede keeper op het wedstrijdformulier staat. Voor het grensrechteren traint hij niet, maar vorig seizoen had hij af en toe wel problemen met het hoge tempo in de tweede klasse en was hij soms blij dat de bal enige tijd om de vijandelijke helft was. Hij vertelt niet te trainen en dat hij nog vele jaren trouw langs de lijn mag staan te vlaggen.

Naast deze wekelijkse bezigheden organiseert  hij, samen met een team DESZ’ers, ook al 16 jaar lang de Nieuwjaarsloop op de Cingellanden. Ook dit doet hij weer met veel plezier.

Dat hij trouw is aan zijn hobby’s, want zo beschouwt hij zijn activiteiten bij DESZ, blijkt wel uit het feit dat hij dit jaar in september ook al 40 jaar bij Voorwaarts actief is. 2016 is dus voor hem een Jubileumjaar.

Zaterdag is hij jarig en gaat hij met de supporters en de selectie met de bus naar Noordscheschut. Dit keer niet als vlagger maar als supporter en bij terugkomst in Zwartsluis zal er nog een klein feestje gevierd gaan worden.