Geradbraakt Team Zwartsluis overtreft de verwachtingen

Team Zwartsluis passeerde maandagmiddag de finish van de Roparun. “Geradbraakt”, zoals Bert Feenstra het noemde, maar wel met een buitengewoon voldaan gevoel. De benen konden wellicht nog verder, maar het gebrek aan slaap brak de lopers en fietsers zo langzamerhand op.

“Fantastisch he…”, zegt Feenstra als hij over de finish is gelopen. Hij doelt op de sfeer op de Coolsingel. Die is inderdaad van het meer dan gezellige soort. Een soort finish van de Vierdaagse van Nijmegen in het klein. Met uitgedoste toeschouwers met bloemen en andere attributen in de hand, wachtend op geliefden, vrienden, kennissen, familieleden of gewoon collega’s.

Naarmate de tijd vordert komen de teams sneller achter elkaar op het parcours. Team Zwartsluis zou rond 13.00 uur de beroemde Rotterdamse straat oplopen, maar het wordt iets later. Vlak achter een ander team doemen ineens de rode shirts uit Zwartsluis op. De heren en dames zien er nog redelijk fris uit. Uitgelaten zijn ze zeker. En natuurlijk gaat hun spandoek de lucht in.

Vlak voor de finish staat een Sluziger enclave, uiteraard inclusief de vlag van het dorp. Enkele minuten na de finish kunnen ze hun sporthelden in de armen sluiten. Knuffels en zoenen, dat soort werk. En natuurlijk ervaringen uitwisselen. “De benen gaan nog wel, maar het slaapgebrek begint zich te wreken”, zegt Martin Pastink, die desondanks een mooi evenement heeft meegemaakt. “Shoarma, shoarma”, schreeuwt Jan Post, die wel even klaar is met de verantwoorde sportvoeding.

Jenneke Pieffers staat tegen een dranghek complimenten en felicitaties in ontvangst te nemen. Ze kan ook nog lachen na drie zware dagen. “De eerste nacht was het zwaarst. Toen was het ongelooflijk koud. Ook had ik de eerste dag last van mijn knie. Nadat die is ingetaped ging het eigenlijk als een speer”, aldus Pieffers. Ook Mark Jan Muis is de dagen goed doorgekomen. “Iedereen heeft zwakke momenten, maar onderweg maak je van alles mee wat de tocht lichter maakt. In sommige dorpen is het compleet feest. Dat trekt je er wel doorheen.”

Een voor een krijgen de teamleden hun dik verdiende medaille overhandigd. Bert Feenstra is ondertussen nog niet klaar met mensen bijpraten. Hij heeft een brede lach op zijn gezicht, ondanks dat hij ‘geradbraakt’ is. “Het ging heel goed. De logistiek klopte volgens mij ook helemaal, al moeten we nog kijken naar het eten. Je wilt natuurlijk ten koste van alles voorkomen dat mensen honger gaan krijgen”, aldus Feenstra, die vertelt dat komende donderdagavond de totaal opbrengst wordt bekendgemaakt.

De speaker in Rotterdam stelt dat Team Zwartsluis tienduizend euro bij elkaar wil harken. Dat is ondertussen achterhaalde informatie, zegt Feenstra. “We willen de spanning er tot donderdag inhouden, maar ik kan wel vertellen dat we dat bedrag ruimschoots gaan overtreffen.”

Hij loopt met de andere Sluzigers naar het Zuidplein, waar familieleden hun auto’s hebben geparkeerd. Dan rijdt het team meteen terug naar Zwartsluis. Terug naar huis. “Ik zal blij zijn als ik mijn eigen, vertrouwde bedje lig…”, zegt Pieffers. En dik kans dat ze namens iedereen spreekt.