Remco Lachenal ondanks blessures nog steeds ambitieus

Blessureleed en een ongelooflijk doelpunt kleven voor altijd aan de voetballoopbaan van Remco Lachenal. Ook momenteel is de aanvaller geblesseerd, al is dat niet ernstig. “Ik train weer mee en hoop nog voor de winterstop weer te spelen”, vertelde Lachenal in het Zwartsluis Actueel Sportcafé. De ambitie is dan vervolgens duidelijk: promoveren naar de tweede klasse.

Eerst nog maar eens terug naar dat moment waarmee Lachenal zijn vijftien minuten van wereldfaam vergaarde. Een goal die doorgaans is voorbehouden aan de Messi’s van deze wereld. “Ik had nog nooit een wedstrijd gespeeld met een camera langs de lijn. Gebeurt dat één keer wel, maak je zo’n doelpunt. Of het puur geluk was? Niet helemaal. We moesten die wedstrijd minimaal gelijkspelen om in de titelrace te blijven. Geertman had ons net terug op een 3-2 achterstand gebracht toen ik een diepe bal van Robbert Elken kreeg. Ik overwoog even om op Moorman te passen, maar besloot toch de bal ineens te nemen. Dat ie dan zo in de kruising valt, is wel een beetje geluk natuurlijk.”

Hij kwam meteen in de bekende ‘achtbaan’ terecht. “De berichten bleven binnenkomen en ik geloof dat het filmpje ondertussen twee miljoen keer is bekeken. In die week hebben ze het filmpje ook nog naar Voetbal Inside gestuurd, maar ik had denk ik de pech dat Rene van der Gijp net jarig was. Daar besteedden ze veel aandacht aan. Al met al was het een gekke week, ook omdat we voor het eerst in veertig jaar weer eens kampioen konden worden.”

Wie zo’n goal kan maken, moet hogerop kunnen. Een fitte Lachenal kan zonder meer mee voetballen in een paar klasses hoger. “Maar wie zicht inleest, weet al snel dat ik nogal eens geblesseerd ben. Ook nu weer. Ik was geblesseerd aan mijn teen en kon twee weken terug weer meedoen met het tweede team. Meteen raak ik dan weer geblesseerd aan mijn rug. Het gebeurt zo vaak dat je er maar een grapje van moet maken. ‘De rug had ik nog niet gehad’, zei ik na die nieuwe blessure. Waar al die blessures doorkomen? Deels pech, deels mijn lichaam en deels mijn manier van spelen. Ik mag graag spelers passeren. Dat kun je twee keer doen en bij de derde keer ben je over het algemeen aan de beurt.”

Ondanks al dat blessureleed is de ambitie bij Lachenal nog niet gedoofd. Het aantrekken van de voetbalschoenen blijft voorlopig het mooiste wat er is. “Op korte termijn is de ambitie promoveren naar de tweede klasse. Dat is het niveau waar we thuis horen en ik hoop daar zeker een bijdrage aan te leveren. Een paar weken terug hebben we met de selectie bij elkaar gezeten en uitgesproken dat we voor promotie gaan. Volgende week spelen we tegen de nummer drie. Win je die dan sta je daar acht punten los van. Dan komt het op Nieuwleusen aan. Die krijgen we in februari thuis. Die moeten we dan maar pakken he…”