Gedicht over Frion-cliënten

Jeetje….🤨
Denken de cliënten van de Frion.
Wat is dit nou weer dom.
Ze mogen niet naar de dagbesteding toe overdag.
En zitten met de hele groep thuis omdat het echt niet mag.
Corona zeggen ze allemaal.
Maar voor hun is dat geen kant en klare taal.
Ze willen dit gevoel graag met de ouders en/of verzorgers delen.
Zoals iedereen en net als zovelen.
Maar helaas mogen die ze nu niet bezoeken.
Ze mogen echt niet komen op de woongroepen.
Het is moeilijk voor hun om mee om te gaan.
Gelukkig dat de begeleiding wel heel fijn voor ze klaar staan.
Maar het is voor hun toch een vreemde tijd.
Die ze niet met hun naasten kunnen delen tot hun spijt
Dit alles doet ze veel verdriet.
Mijn vraag is vergeet ook deze doelgroep niet.
Er word gelukkig veel voor de verschillende doelgroepen gedaan.
Maar helaas zijn ze niet langs de Frion gegaan
Mocht u langs het gebouw lopen en ze een hart onder de riem willen steken.
Zou u ze dat met een kaartje of kleurplaat graag laten weten.
Dat zouden de cliënten erg leuk vinden en hun dag breken.
En ontzettend leuk vinden, zeker weten.

Hartelijk dank namens een moeder van een cliënt aan de Baanstraat.