Afscheid Koos Slurink Watersport en Belettering

Opa Koos Slurink opende de zaak in 1910. Zijn zoon Herman kwam er bij in 1932. Hij was toen 12 jaar jong. Hij zit op bovenstaande foto nog bij zijn vader op schoot in de zeilmakerij aan de Handelskade (het pand waar nu de Regiobank zit). Hermans zonen, Koos en Herman en kleinzoon Johan (doopnaam Herman Johan) mogen de deur nu definitief sluiten. Het zijn dezelfde namen die terugkeren. Namen die in de volgende generatie niet weer terugkomen. De cirkel is rond, het is goed zo. 

‘Deze winkel was net een kroeg zonder tap’

Zaterdag 7 december 2024 komt er een eind aan het bijna 115 jarig bestaan van het Sluziger familiebedrijf Firma Koos Slurink. Geruchten werden feiten en met dat de opheffingsuitverkoop op 1 augustus was begonnen drong de realiteit van dit besluit door tot de bevolking van Zwartsluis en ver daarbuiten.

Eigenaar Koos, en daarmee zeg je ook zijn vrouw Pia, is al geruime tijd met pensioen maar was op afstand nog steeds betrokken. De laatste jaren werd het bedrijf gerund door zijn zoon Johan (27 jr. in de zaak) en broer Herman die dit jaar precies de 50 jarige diensttijd vol maakt en tevens de pensioengerechtigde leeftijd hoopt te bereiken. In 1994 trok Koos zijn schoonzoon Robert Schuite bij de zaak in en nam het deel van de tuigerij voor zijn rekening. In 2016 verliet hij na 22 jaar de zaak en begon voor zichzelf onder de naam RS Service.

Indien Johan alleen door had willen gaan betekende dit dat hij voor het eerst gebruik zou moeten maken van extern personeel. Gezien de huidige rechten, voorwaarden en plichten die daaraan zijn verbonden, zou dit veel extra kosten en onzekerheden met zich meebrengen. Dit gaf de doorslag tot het in onze ogen verstandige besluit de zaak te beëindigen. Ook de voortdurende lasten- en prijsstijgingen en de steeds harder wordende concurrentiestrijd met internet gaven het beslissende duwtje in de rug. Liever afscheid nemen van een gezonde zaak dan in de problemen komen.

Gezien de huidige kaalslag onder de grotere watersportzaken, zowel in onze regio als daarbuiten, kunnen wij alleen maar met dankbaarheid terugblikken. Ondanks de nodige ups en downs mag het een wonder heten dat we zo lang konden bestaan. Iets van de oorzaak van dit ‘mirakel’ mochten we dit laatste seizoen ervaren. We ontvingen geweldig mooie en warme reacties van klanten die met een lach en een traan afscheid kwamen nemen na een jarenlange vertrouwde relatie met onze winkel. De uitspraak van een klant: “Deze zaak was net een kroeg zonder tap”, zegt iets over de beleving.

Door al die warme reacties beseften we des te meer hoe belangrijk de winkel was als vertrouwd aanspreekpunt voor de toerist. Je draagt als het ware ook een VVV pet. Je vertelt de nieuwsgierige passant iets over je dorp, wijst hem de bakker en de slager. De kroeg vonden ze meestal zelf wel. Op jouw beurt vraag je waar men vandaan komt en voor je het weet heb je een leuk gesprek. En voor de toerist die een vaste ligplaats in Zwartsluis heeft, is de eerste begroeting na een lange winter altijd weer een feest. Wat is er gebeurd in al die tijd en deel je lief en leed. Zo bouw je gaandeweg vele vaste relaties op die komen en gaan. Kort gezegd, het is gewoon machtig mooi werk om zo tussen de mensen uit alle lagen van de bevolking en komend vanuit alle windstreken te staan.

Een gezellige aanvulling gedurende de laatste jaren was de kennismaking met bijna alle Sluziger dames en uit de directe regio, die hun pakketjes van Homerr, GLS en UPS bij ons kwamen brengen en afhalen. Af en toe kwam er ook een kerel binnen, maar die kwam steevast in opdracht van… Wat begon met enkele pakketten per dag, eindigde met tussen de 50 – tot 100 handelingen per dag. Ik denk dat er weinig Sluzigers zijn die zoveel telefoonschermpjes onder de neus gedrukt kregen. Dit liep digitaal niet altijd even soepel en ontlokte wel eens een mopper bij ‘de ouwe’. Toch leverde het veel gezelligheid en je zag de dames verbleken bij het telkens leger worden van de winkelschappen: “Wat moeten we nu?”

Na ons besluit te stoppen zijn er veel gesprekken geweest met collega middenstanders en ondernemers hoe de leefbaarheid van ons dorp gaande te houden. Ieder zag het belang wel in dat deze plek als eerste entree van het dorp haar uitstraling moest behouden. Mede dankzij de gewaardeerde inspanning van de gebroeders Terwel die het winkelpand hadden gekocht, komt er tóch weer een watersportwinkel in ons pand. U heeft er alles over kunnen lezen in het artikel van Terwel en Bonsink Aquaservice van afgelopen woensdag. Het zal de zomerse gezelligheid in het centrum van Zwartsluis zeker bevorderen. Dit succes is voor de gebroeders Terwel een mooie opmaat naar hun plannen op het industrieterrein, waar zij ook het liefst meer watersport gerelateerde bedrijven zouden willen zien. “Zwartsluis als watersportcentrum van Noord Nederland”, dat zal de rest van de middenstand en ondernemers ook ten goede komen.

Wij wensen Willem Jan , Willem Bonsink en hun team van Aquaservice bij deze dan ook heel veel succes toe op deze prachtige locatie. We hebben er veel fraaie zonsondergangen mogen aanschouwen in de wetenschap dat deze de volgende dag ook weer tevoorschijn zou komen. Hou jullie oog en hart open voor de schoonheid van mens en natuur en heet de toerist altijd weer van harte welkom, dan volgt het zakelijk succes als vanzelf. Om jullie alvast in de stemming te brengen:  De laatste foto onder het verslag is gisteren gemaakt om 16.10 uur.

En voor alle treurende dames die nu met de handen in het haar hun pakketjes niet meer kwijt kunnen op het vertrouwde adres, ook hierin is voorzien. Voor Homerr kunnen jullie nu terecht bij Ria Bruintjes wier zaak DeKoRia ook aan de Stationsweg te vinden is. Justine Tooi van “Sluusgoed” in de Kerkstraat zorgt nu voor de afhandeling van de pakketten voor GLS en UPS.

“En jullie, wat gaan jullie doen?”, was het laatste seizoen de meest gestelde vraag. Koos gaat voort met zijn pensionering en het coördineren van de schippersdiensten voor het rondvaartbootje van Sluuspoort in de zomertijd. Johan sluit de deur van de watersport achter zich, maar houdt die van de belettering nog open. Hij hoopt een mooie baan te kunnen vinden. En voor ondergetekende gaat deze ene deur definitief dicht, over ruim een maand wacht de AOW. De tweede deur staat reeds een leven lang open en deze zal ook open blijven staan. Aan creativiteit komt nooit een eind en ik hoop de gemeenschap nog lang met allerlei schrijfsels en foto’s te mogen dienen. Maar boven dit alles, gewoon opa zijn.

Rest ons iedereen, waar ook ter wereld, hartelijk te bedanken voor jullie trouwe klandizie, gesprekken en wat al niet meer. 50 jaar….. komt daar toch nog die zoete traan. Het is goed zo!

Koos en Pia, Johan en Herman Slurink