Theo Noorman dierenliefhebber in hart en nieren

Zaterdag was Theo Noorman de grote winnaar bij de eerst geklokte vlucht voor jonge duiven van de postduivenvereniging ” De Postduif Tot Weerziens”. Voor Theo Noorman kwam zijn succes niet onverwacht. Een week eerder tijdens de niet geklokte vlucht uit Deventer waren zijn duiven ook al vroeg. De inwoner van Wanneperveen, 68 jaar oud, eiste de eerste vier plaatsen van de 185 duiven van de vereniging voor zich op. En dat terwijl zijn drie eerst aankomende duiven ruim 8 kilometer meer moesten af leggen dan de eerste Sluziger duif.
De duivenmelker uit Wanneperveen deed zaterdag voor het eerst mee dit seizoen. In het voorjaar heeft deze oude rot in het vak heel veel last van roofvogels die het op zijn duiven hebben gemunt. Op de oefenvlucht vanuit Deventer legde één van zijn duiven nog het loodje. Vlak voor dat één van de duiven op het hok zou landen werd de duif te grazen genomen door een slechtvalk.
In het verleden was Theo uiterst succesvol in de duivensport wat te zien is aan de vele prijzen en wandborden in de fraaie woonkeuken. Ook is er een tijd geweest dat Theo’s duivensport op een erg laag pitje stond vanwege problemen met zijn hart en de gevolgen van de Ziekte van Lyme. Vol passie praat hij verder over zijn duiven hoewel hij er relatief weinig in het hok heeft. Naast een veertiental jonge duiven heeft hij de ouders van de winnende duiven van zaterdag. Vorig jaar heeft hij deze uit eieren, afkomstig van Belgische duiven, gekweekt . Daarnaast heeft hij een aantal oudere Nederlandse duiven. Nakomelingen hiervan vlogen zaterdag ook in de prijzen.
Naast de duiven bezit deze gepensioneerde bouwvakker tien koeien waarbij hij elk jaar een aantal kalveren heeft. Deze kalveren blijven bij de moeder lopen totdat zij verkocht worden en verder opgefokt worden. Ook scharrelen er een drietal kuikens in een rennetje bij de boerderij. Helaas waren er dit jaar maar drie. “Vele bevruchte eieren zijn helaas niet uitgekomen”, zegt Theo die op stal ook nog plaats heeft voor een aantal paarden.
Vroeger maakten ook honden deel uit van de levende have van Theo en zijn vrouw. Na de koffiekopjes nog eens gevuld te hebben praat hij vol passie over “zijn” Kooiker hondjes. Hondjes die werden en nog worden gebruikt in de eendenkooi. Kortom een familie die in- en met de natuur leeft.
Hoewel Theo geen gokker op de duiven is worden er vrijdag en de vijf vrijdagen daarna jonge duiven ingekorfd voor de zes races die gevlogen worden in het kader van de Race of Pigeons. Zijn liefde voor de prachtige vogels is daarbij zijn voornaamste drijfveer.