Mooie dingen van niet al te veel waarde

Een behoorlijk aantal inwoners van Zwartsluis en omliggende plaatsen zocht de afgelopen dagen op zolders en in kasten naar mogelijk waardevolle spullen. Zaterdag was namelijk de bekende taxateur Enno de Boer in De Sluuspoort. Een uitgelezen moment om te kijken om te kijken of die spullen van opa en oma of die aankoop op een marktje in Zuid-Frankrijk geld waard zijn.

En dat blijkt in de meeste gevallen niet zo te zijn, ondanks dat bezoekers met vaak bijzondere voorwerpen binnenkomen. Er worden zelfs nummertjes uitgedeeld vanwege de grote interesse. Met name na de middag heeft De Boer het ene na het andere voorwerp in de handen. Van wandelstokken tot mokken, van schilderijen tot oud speelgoed.

“Het is toch een wandelstok…”, concludeert De Boer als een vrouw uit Hasselt een stuk hout met een handje eraan overhandigt. Een beetje kort voor de moderne westerling. “Hij komt uit Indonesië, daar zijn de mensen wat kleiner”, zegt De Boer, die de wandelstok op zeventig euro schat. “Geen idee hoe ik er aan kom. Het heeft altijd al in huis gelegen, maar ik wist niet wat het was”, zegt de Hasseltse.

Uit Belt-Schutsloot komt een mevrouw zelfs drie keer spullen laten taxeren. Ze heeft onder meer een merkwaardig mes en een mok bij zich. “Leuk voor de verzamelaar…”, klinkt het vaak. Dat geldt ook voor het speelgoed wat Roel Huls aanreikt. Een soort diaprojector. Een miniscule rij plaatjes kan voor een lampje worden gelegd, zodat de voorstelling kan beginnen. “Ik dacht dat het van onze grootouders was, maar volgens De Boer moet het nog een generatie ouder zijn”, vertelt Huls, die ook nog een mini-stoommachine bij zich heeft.

Beide objecten zijn boven de honderd euro waard. Historisch zijn ze niet, maar verzamelaars vinden het mooie objecten. En dat is de conclusie van de taxatiedag. Een Rembrandt is niet boven water gekomen…