Zeeman uit Zwartsluis brengt vijfde boek uit
Geplaatst op: 4 oktober 2017
Drie maanden Zwartsluis en drie maanden de wereldzeeën. Dat is de afwisseling in het leven van Ermin de Winkel. De bewoner van de Weteringallee schrijft sinds 2014 boeken over zijn belevenissen aan boord van een droge-lading schip. Met ‘van kluis tot kampagne’ levert hij nu zijn vijfde gedrukte exemplaar af, terwijl hij ondertussen bezig is met het schrijven van deel 8.
‘Arend Zeebeer’ is het synoniem waaronder de Sluziger schrijft. Al bijna veertig jaar jaar kiest hij om de paar maanden voor het ruime sop. “De afwisseling tussen het leven in Zwartsluis en op zee is enorm. Aan boord heerst stress en ben ik alert op alles. Rust en ontspanning gun ik me nauwelijks. In Zwartsluis ben ik een ander persoon, easy going. Naarmate je ouder wordt, is dat eigenlijk prettiger. In het verleden keek ik uit naar de volgende zeereis, maar dat is nu veel minder.”
Wat een zeeman, een stuurman in het geval van De Winkel, allemaal meemaakt en doet, is voor mensen aan wal moeilijk voor te stellen. Uit die onbekendheid is de schrijfmanie van De Winkel ontstaan. “Ik kreeg altijd veel vragen, maar kon maar uitleggen wat nou precies mijn werk is. ‘Ik schrijf het wel op’, zei ik een keer tegen iemand. Toen ben ik een dagboek gaan bijhouden en dat publiceerde ik op een internetforum. Vervolgens zei iemand dat ik goed kon schrijven…’
Het gevolg is een serie boeken, die onder meer in De Sluuspoort te koop zijn. “Rijk word ik er beslist niet van, maar ik ben uit de kosten…”, vertelt De Winkel over de verkoop van zijn boeken. Die worden via ‘print on demand’ uitgebracht, waardoor hij niet ineens een hele serie hoeft aan te schaffen. “Ik heb wel geprobeerd om een uitgever te vinden, maar die zeiden allemaal heel netjes en beleefd dat ze geen interesse hadden. Toen kwam ik in contact met een uitgever die beginnende schrijvers helpt.”
De verhalen van Zeebeer zijn waarheidsgetrouwe vertellingen over het leven op zee. “Ik werk voor een rederij uit Amsterdam die meer dan honderd zeeschepen heeft. We varen over de hele wereld en vervoeren de meest uiteenlopende materialen. Van papier tot halve fabrieken. Een gemiddelde reis duurt ongeveer een maand. Mijn laatste transport was van Denemarken naar Australië. Zo’n lange periode op zee vind ik niet vervelend. Collega’s zijn gek op de hectiek van de haven, ik hou meer van de rust op zee. Het leven aan boord is wel veranderd. Vroeger was het gezelliger. Tegenwoordig kiezen veel collega’s voor een film kijken op de laptop.”
Als stuurman heeft De Winkel een grote verantwoordelijkheid aan boord. Hij moet bijvoorbeeld controleren of alles via afspraak verloopt. En dat valt niet altijd mee. “Mijn laatste reis ging van Trinidad naar Houston. Een reusachtige kraan moest onze lading, generatoren van twee ton, lossen. Maar vanwege orkaan Harvey had die kraan onder water gestaan, waardoor hij gerepareerd worden. Dan moet je tien dagen wachten.”
Een dag aan boord begint doorgaans om 04.00 uur. Dan begint de ‘wacht’ van De Winkel. Uiteindelijk is hij 20.00 uur klaar. “Maar aan boord ben je flexibel: je bent niet de hele dag aan het werk, maar aan de andere kant kom je soms ook ’s avonds of ’s nacht nog in actie. Tussendoor doe je de administratie en heb je tijd voor jezelf. Zo ben ik aan het schrijven geslagen. Elke dag schrijf ik een paar alinea’s en daar haal ik nog de nodige rust uit ook.”
Schrijfwerk van heel andere aard vind De Winkel het minst leuke aan zijn werk. “Toen ik begon, moest je per reis twee formulieren invullen. Nu zijn dat er 35 tot veertig. Elke instantie wil een formulier en voor 90 procent gaat dat om dezelfde informatie. Dat papierwerk moet je steeds opnieuw invullen. En dan zit je binnen de Europese Unie…”
Eenmaal terug in Zwartsluis komt De Winkel tot rust. Hij fotografeert, heeft een modelspoorbaan en luistert graag muziek. Door zijn beroep komt hij niet toe aan het verenigingsleven. “Vorig jaar heb ik wel een keer een lezing gegeven in De Sluuspoort. Dat kwam tijdens een buurtbarbecue tot stand. Een wijkbewoner vroeg of ik eens wat over mijn werk kon vertellen. Bij die lezing viel me wel op hoeveel inwoners van Zwartsluis iets over de vaart weten. Behoorlijk veel mensen zijn of waren hier actief in de binnenvaart. Dat is wel een andere wereld dan de mijne, maar je loopt tegen dezelfde dingen aan.”
