Schaakuitslagen

De voormalig Indisch ambtenaar Multatuli (pseudoniem van Eduard Douwes Dekker) overlijdt op 19 februari 1887, 132 jaar geleden. Hij is vooral bekend van zijn roman ‘Max Havelaar of De koffieveilingen der Nederlandse Handelsmaatschappij’, waarin hij zijn wederwaardigheden in Nederlands-Indië te boek stelt. De behandeling van de inlanders door hun eigen bestuurders en de Nederlanders had hem zodanig tegen de borst gestuit, dat hij na een ambtelijk conflict ontslag had genomen. Het boek verscheen in 1860 en Multatuli was in één klap een bekende naam. Aangemoedigd door dit succes besloot Multatuli door te gaan met schrijven. Hij werd tot een soort nationaal geweten en emancipatiebewegingen als de vrijdenkers, socialisten en anarchisten sloten hem in de armen.

Niettemin en veel respect hebbend voor Eduard Douwes Dekker opende Ben ten Klooater tegen Leo Weijs. In een gelijkopgaande partij die kort daarop door Ben werd omgebogen middels een valletje en Leo enigszins van de ‘wijs’ bracht en alle zeilen moest bijzetten. Ben offerde namelijk een loper, maar wist met zijn paardje en ‘aanminnige dame’ het verlies van de loper te compenseren. Leo probeerde nog van alles maar het leed was geschied. Ben was ongenaakbaar, kende geen medelijden en diende hem even later de fatale klap toe en toen was het met Leo gedaan.

Henk Terpstra trof Willem-Pieter v.d. Berg. In plaats van te rokeren bracht Henk zijn ‘onbewimpelde dame’ in het spel. Willem-Pieter rokeerde wel en kon met zijn toren Henk’s ‘onbewimpelde dame’ in zijn armen sluiten. Daarna was het spel in het voordeel van Willem-Pieter beslecht en kon Henk aan zijn roman de ‘Max Havelaar’ beginnen.

In een ongemeen spannende partij tussen Joas Tiggelaar en Ebo Bos verloor Ebo direct in de partij een kwaliteit. Niettemin bleven zijn stukken positioneel goed staan. In het eindspel maakte Joas een foutje met als gevolg het verloren gaan van een aantal stukken. Aan schaakmat was toen niet meer te ontkomen. Kort daarna gaf Joas op.

Harm de Jong nam het tegen Teun Troost op. Harm opende met d4 en wilde de ‘zaak’ dicht metselen en het woord ‘remise’ kwam al regelmatig over zijn ‘schaaklippen’. Teun bleef stoïcijns, keek eens om zich heen, gaf schielijk een trap onder tafel en opende met paard en dame en kort daarna gevolgd met toren de aanval op Harm’s koning. In het eindspel bood Harm meerdere malen remise aan ondanks zijn naderende overwinning, mits goed uitgespeeld. Helaas verzuimde hij een gevaarlijke ongedekte toren van Teun te nemen en luidde dit zijn ondergang in. Teun was door het oog van de ‘schaaknaald’ gekropen en kon met paard, toren en zijn ‘geliefde dame’ Harm tot overgave dwingen en zo geschiedde.

Jan Wiers nam het tegen gastspeler Asje Palland op. In een leuke partij kwam Jan langzaam maar zeker wat beter te staan en zelfs een pion voor. Er ontstond voor hem een betere stelling en nadat de dames en torens werden afgeruild hadden beiden nog steeds kansen de overwinning mee naar huis te nemen. Het was Asje die in zijn snelle spel Jan meenam. Jan, die minste niet, maakte twee kostbare fouten welke hem uiteindelijk de partij kostte.

Klaas-Jan speelde tegen Jaap Russchen. Na de opening ontstond een scherpe stelling met kansen voor beide spelers. Klaas-Jan liet vervolgens zijn lopers insluiten en moest daarna vechten om in de partij te blijven. Jaap koos een aantal keer niet de juiste voortzetting maar wist toch voordeel te behouden. Na dameruil gevolgd,door een paardvork ,was het pleit beslecht en gaf Klaas-Jan op.

Anne Bouma ontmoette Wim Jurgens. Anne zocht direct met zijn dame de aanval en probeerde Wim in zijn verdediging terug te dringen wat enigszins lukte. Wim had een gevaarlijk paardje in de buurt van Anne’s koning staan en hier kon Anne niet meer bij komen. Toen even later Wim’s dame naast het paardje geplaatst werd was mat onontkoombaar en gaf Anne op.

”Als je je doel verloren bent, ben je je weg kwijt”

Friedrich Nietzsche

Duits dichter en filosoof

Leefde van: 1844-1900.                     Kijk ook eens bij: www.svhetzwartewater.nl